mendaciloquus

mendaciloquus
mendācĭlŏquus, a, um, adj. [mendacium-loquor], false-speaking, lying, mendacious (ante- and post-class.):

nihil est stolidius, Neque mendaciloquius,

Plaut. Trin. 1, 2, 163.—As subst.: mendācĭlŏquus, i, m., a liar:

mendaciloquorum doctrinae,

Tert. adv. Psych. 2.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”